Start van het tuinseizoen!

Eigenlijk is het nog iets te vroeg om al in de tuin te beginnen.  Erover dromen en plannen maken, mag wel al…

Dit schreef ik enkele jaren geleden en het voelt nog steeds zo.  Oh man!  Het kriebelt!

 

…Waarom ik mijn zaai- en plantgoed bij Velt bestel…
Nog even geniet ik van de nazomer. Prachtige kleuren in de tuin, juweeltjes van spinnenwebben, lage zonnestralen die alles in een warme gloed zetten…
November breekt echter aan en dit alles verdwijnt. De dagen worden koud en kil en donker. Het regent en de mensen worden nors. Gelukkig vind ik op een morgen de Zaad- en Plantgoedcatalogus van Velt in mijn brievenbus. De donkere avonden voor ons kacheltje vul ik met snuisteren, bestellen en dromen over het volgende tuinseizoen. Puur genieten is dat!
En dan, eindelijk, de dagen beginnen al serieus te lengen, krijg ik bericht dat ik mijn zaden mag afhalen. Ik bel naar Frans of hij, als hij gaat, de mijne wil meebrengen. Ecologisch denken of luiheid, dat laat ik in het midden…met twee auto’s naar Opwijk rijden, is toch niet nodig?
De volgende morgen bel ik bij hem aan en ik moet binnenkomen want er is nog iemand van Velt en ze zijn aan ’t koffiedrinken. “Heb je tijd?” vraagt hij. Mijn geweten sputtert nog even tegen : “Ik ben eigenlijk aan ’t poetsen” (niet echt mijn geliefde bezigheid) “Oh, dan heb je tijd.” zegt hij. Dat beaam ik volmondig.
De keukentafel ligt vol met tuinboeken en kleurrijke folders vol bloemen. Ik krijg een heerlijke tas van Moniek haar thee voor mijn neus, (zij weten ondertussen dat ik echt geen koffiedrinker ben) en ik geniet voor de tweede keer van mijn Veltzaadjes. De vroege zon priemt de kamer binnen, wij babbelen honderduit over tuinbelevenissen en maken al plannen om te starten. Mijn groene vingers jeuken.
Helemaal enthousiast ben ik als ik mijn doos met zaadjes en pootaardappeltjes ontvang. Dit is een mooie start van het nieuwe tuinseizoen. Straks als ik alles zal planten en zaaien, geniet ik voor de derde keer van mijn Veltzaadjes…