“Het leven van de werkende vrouw is hard.” Dat zegt één van m’n collega’s dikwijls. En gelijk heeft ze. Vandaag ging ik de knotwilgen aan de poel onder handen nemen. Ging… Twee heb ik er kunnen doen! Grrrr… Het begon al deze ochtend. Mijn boterham was nog maar net doorgeslikt of er hing al een collega aan de telefoon. Er zijn wat problemen op het werk dus een andere collega moest ik hierover ook gauw eens inlichten. Moest ook dringend nog een hoop was wegwerken en eer ik terug was van de winkel was het al tijd om eten klaar te maken. Op woensdag kook ik tegen ’s middags want dan komt iedereen thuis eten. Na de afwas kon ik nog niet beginnen. De jongste dochter had een hoop moeilijk huiswerk, het lukte haar niet zonder wat morele ondersteuning. En dan was het tijd voor de dansles. Dochter weggevoerd en eindelijk een uurtje vrij voor de tuin. Dochter terug gaan halen en gepasseerd langs het gezin vanwaar Karoo, onze hond komt. Daar is terug jong leven in huis en had de kinderen beloofd dat ze eens naar de puppies mochten gaan kijken. Eindelijk terug thuis nog één uurtje kunnen werken en dan was het donker. Toeme toch!
En wat doe je dan met al die wilgentakken? Ha, vlechten natuurlijk :
Geef mij nog maar wat tijd voor de tuin. Want ik amuseer me er zo en ik heb nog zoveel plannen… Zaaaaalig!
Wat je vandaag niet gedaan krijgt kan je ook morgen doen, probeerik dan te denken. of volgende week
LikeLike
Ja, meestal kan ik ook wel zo ‘zen’ denken hoor. Maar gisteren ‘kreeg’ ik het. De zon scheen zo heerlijk en ik had gewoon zoooooveeeeel zin om buiten bezig te zijn…😃
LikeLike
Toch al twee gedaan en al gevlochten ook, waw. Ik heb nog niet de helft van de tuin “ontbraamd” en ik dacht daar eergisteren al mee klaar te zijn.
LikeLike
Ontbraamd?! Wauw, heerlijk om zo’n wild stuk natuur te ontginnen. Daar ga je schatten tegenkomen! Veel plezier!
LikeLike
euh… ’t is eerder de te verwilderde stukken terug wat fatsoeneren en inderdaad ik kom iedere keer dingen tegen waarvan ik niet wist dat het er stond
LikeGeliked door 1 persoon